Markalasma Ve Fabrikasyon Bir Meslegi Daha Bitiriyor

Yaklasik yarim asri geride biraktigi ayakkabicilik mesleginin gelecek vaat etmedigi için yok olmaya yüz tuttugunu belirten Murtaz Bekdemir, “Bir zamanlarin en gözde meslegi olan ve neredeyse ilçemizde dahi birçok dükkanda onlarca kisiye istihdam saglayan ayakkabi imalati artik son demlerini yasiyor. Henüz 12 yaslarimda abimle beraber babamin yaninda basladigim ayakkabiciligi yaklasik 44 yildir yapiyorum ama artik son dönemlerimizi yasiyoruz. Abim bir süre önce bu islerin artik eski tadi tuzu kalmadigini görerek birakti ama ben baba meslegimi bir süre daha sürdürürüm. Ondan sonra sanirim ben de pek yakinda birakirim. Ilçemizde de 1-2 kisi kaldik” dedi.



Markalasma ve fabrikasyon üretim el isçiligini bitirdi

Ayakkabiciligin fabrikasyon imalatlarina, markalasmaya ve çirak yetismemesine yenik düstügünü de anlatan Bekdemir, “Küçük esnaflik bitiyor, artik isler fabrikasyona döndü biz eskiden siparis üzerine imalat yapardik . Isler markalasinca ve gençler tüketime yönelince bizim sektör yani el isçiligi bitmistir. Yine yapan var, ama yok denilecek kadar az, ayakkabi isinde bizler de fabrikanin yapamadigi isleri yaparak isimizi devam ettirmeye çalisiyoruz. Eskiden imalat yaptigimiz da ayakkabilarimiz 9,10 sene giyilirdi malzemeleri kaliteli olurdu. El isçiligi ayakkabilar magazalarda suan bin 500, 2 bin liradan satiliyor. Bizlere 300, 400 liraya da yaptirabilirler, ama biz bu isi biraktik çünkü vatandaslarin alim gücü ve markalasma bu sektörü bitirdi. Eskiden yaptigimiz ayakkabilara vatandaslar giymeye doyamazdi, agaç çivili ayakkabilar yapardik. Bir diger sorunda çirak yetismiyor, gençlerin bu ise hevesi yok. Zaten liseyi bitirdikten sonra 20 yasina gelen bir gencin de çirak olmasi zordur” dedi.