Konuşamayan minik Emirhan'a koruyucu aile oldular - KONYA

- Hüseyin ve Öznur Keçeci çifti'nin konuşması - Ailenin, Emirhan ile ilgilenmesiKonuşamayan minik Emirhan'a koruyucu aile oldular - Konya 'da yaşayan Keçeci çifti, gelişim geriliği sebebiyle konuşamayan ve çevresine tepki vermeyen 2 yaşındaki Emirhan'ın koruyucu aileliğini üstlendi - Gördüğü ilgi sayesinde adeta yeniden doğan minik Emirhan, yüzde 70 gelişim kaydederek yeni ailesinin mutluluk kaynağı oldu - Anne Öznur Keçeci: - "Emirhan eve ilk geldiğinde sese tepki vermeyen, ağlayan, hırçın bir çocuktu. Doktorlar gelişim geriliği olduğunu hatta otizm olabileceğini söyledi" - "Sürekli ağlayan, sese tepki vermeyen Emirhan şu anda 'anne, baba, abla' diyebiliyor"KONYA (AA) - SAVAŞ GÜLER - Konya 'da yaşayan 2 çocuk sahibi Hüseyin ve Öznur Keçeci çifti, akrabalarından etkilenip, Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğüne başvurarak koruyucu ailesi oldukları 2 yaşındaki Emirhan'ı sevgiyle büyütüyor.Gelişim geriliği bulunan Emirhan'ın zorluklar karşısında yol katedebilmesi için büyük çaba sarf eden Keçeci ailesi, gösterdikleri ilgiyle minik çocuğun yüzde 70 gelişim kaydetmesini sağladı.Baba Hüseyin Keçeci (41), AA muhabirine yaptığı açıklamada, Seydişehir ilçesindeki akrabalarının koruyucu aile olduğunu, eşinin aileyi ziyaretinde bu durumdan çok etkilendiğini söyledi.

Eşinin koruyucu aile olma teklifi ile geldiğini belirten Keçeci, "İlk başta şaşırdım. Biraz düşündükten sonra eşime 'Küçük bir çocuk olursa alabiliriz çünkü çocuklarımız büyük.' diyerek konuya sıcak baktığımı söyledim." dedi.
Keçeci, koruyucu aile olmaya karar verdikten sonra bunun için neler yapılması gerektiğini araştırdıktan sonra geçen yıl başvuru yaptıklarını aktardı. - "Tüm aile Emirhan'a üç günde alışmıştık"Başvurularının kabul edilmesi üzerine minik Emirhan'ın kendilerine verildiğini dile getiren Keçeci, şöyle devam etti:"Emirhan'ı aldıktan sonra 15 gün misafirlik süreci başladı.
Almadan önce bazı hastalıkları olduğunu ve bir tanı konulamadığını biliyorduk. Misafirlik süreci bittikten sonra ailecek oturduk ve 'Emirhan'ı geri mi verelim, yoksa sahip mi çıkalım?' diye konuştuk fakat tüm aile Emirhan'a üç günde alışmıştık. Diğer çocuklarımızdan bir farkı kalmamıştı. Başka bir çocuk değil, evin çocuğuymuş gibi olmuştu."Keçeci, çocuklarının da bu duruma çok çabuk alıştığını, hep beraber Emirhan'ın gelişimi için çaba sarf ettiklerini vurguladı. - "Sağlıklı çocuğa herkes bakar"Artık küçük Emirhan'ın ailenin bir ferdi olduğuna dikkati çeken Keçeci, sözlerine şunları söyledi:"Sağlıklı çocuğa herkes bakar. 'Bu sevaptır.' dedik ve Emirhan'ı göndermemeye karar verdik. Zaten 15 günlük süreçte çocuklarımız olsun, biz olalım çok alıştık. Emirhan bize geldiği günden itibaren iyileşme sürecine girdi. Götürdüğümüz doktorlar da çocukta yüzde 70 iyileşme olduğunu söyledi.

Sadece kalabalıkta biraz huzursuz oluyor. Onun dışında birçok şey normalleşme sürecine girdi." - "Şu anda 'anne, baba, abla' diyebiliyor"Anne Öznur Keçeci (38) de koruyucu aile olan akrabasının evindeki huzurdan çok etkilendiğini anlattı. Eşinin de olumlu yaklaşmasıyla koruyucu aile olmaya karar verdiklerini ifade eden Keçeci, şöyle konuştu:"Emirhan eve ilk geldiğinde sese tepki vermeyen, ağlayan, hırçın bir çocuktu. Doktorlar gelişim geriliği olduğunu hatta otizm olabileceğini söyledi.

İlk başta bu durumla baş edebilir miyiz diye biraz endişelendik fakat durumu bir ay içinde gözle görülür biçimde değişmeye başladı.
Sürekli ağlayan, sese tepki vermeyen Emirhan şu anda 'anne, baba, abla' diyebiliyor. Doktorlar çocuğun otizm olması durumunda böylesine hızlı bir gelişim süreci gösteremeyeceğini söyledi.

"Keçeci, sevgiyle büyüttükleri minik Emirhan'ın gelişim sürecinin olumlu ilerlemesi üzerine eğitimlere başlandığına değindi. - "Bizim evladımız gibi"Emirhan'ın yavaş yavaş geliştiğini görmenin kendilerini mutlu ettiğine dikkati çeken Keçeci, şunları kaydetti:"Geliştiğini görüp, verdiğimiz emeğin karşılığını aldıkça daha çok seviniyoruz. İlgi ve sevgiyle her şeyin değişebileceğini gördük. Çocuklarım çok destek çıktılar. Emirhan'la oyunlar oynadılar. Önce emeklemeyi, yürümeyi, daha sonra yemek yemeyi ve yavaş yavaş konuşmayı öğrettiler. Ailecek ona destek olduk. Şu an Emirhan bizim evladımız gibi. Sonradan ailemize katılmış bir çocuk olarak görmüyoruz. İmkanı olanların bu durumdaki çocuklara el uzatmasını isterim."
Hastalık Muhabir Kalaba Alabalık Koruyucu Aile 

30 Haziran 2018 Cumartesi günü yayınlandı