"Keşke babam olsaydı, ona sarılsaydım" - İDLİB - İdlib 'in Türkiye sınır hattındaki kamplar bölgesi - Çocuklardan detaylar - Çocukların ders çalışması - 8 yıl önce babasını kaybeden Ula Halit ile röportaj - Yetim çocuk Sabavi'nin telefondan babasının fotoğrafına bakması - 10 yaşındaki Hamalı Muheylif Salih Sabavi ile röportaj - 11 yaşındaki İsa Şammar ile röportaj"Keşke babam olsaydı, ona sarılsaydım" - Dünya Yetimler Günü'nde Suriyeli yüz binlerce yetim, baba özlemi çekiyor - Yalnızca " İdlib Gerginliği Azaltma Bölgesi" sınırları içerisindeki yetimlerin sayısı 191 bini geçti - Babasını Esed rejiminin saldırısında kaybeden Hama ilinin Latamine ilçesinden Ula Halit: - "Bir çocuğun babasıyla el ele sokakta yürüdüğünü gördüğüm zaman hem sevinirim, hem kıskanırım. Sevinirim çünkü o çocuğun babası yanında. Kıskanırım çünkü benim babam yok. Keşke babam olsaydı, ona sarılsaydım" - 10 yaşındaki Hamalı Muheylif Salih Sabavi - "Babamı çok seviyor, özlüyorum. Keşke yaşıyor olsaydı. Karnemi ona verebilsem, elini öpebilsem" - 11 yaşındaki İsa Şammar: - "Babam yaşıyor olsa ondan telefon, top ve oyuncak isterdim. Ona sarılır, onu öperdim"İDLİB (AA) - EŞREF MUSA/BURAK KARACAOĞLU - Suriye'de Beşşar Esed rejimi ve destekçilerinin saldırılarında babalarını kaybeden yüz binlerce çocuk özlem çekiyor.Suriye'de iç savaşın en büyük bedelini İdlib , Hama, Halep, Humus ve Dera gibi illerdeki saldırılardan kaçarak İdlib 'in Türkiye sınır hattındaki kamplar bölgesine sığınan yetimler ödüyor.Suriye Müdahale Koordinatörlüğünün paylaştığı 2018 yılı rakamlarına göre, " İdlib Gerginliği Azaltma Bölgesi" sınırları içerisindeki yerleşimlerde en az 191 bin 674 yetim çocuk yaşamını sürdürüyor.Türkiye - Suriye sınır hattındaki Atme kamplar bölgesinde sivil toplum kuruluşu Ataa tarafından 2013'te kurulan yetimhanede, rejim ve destekçilerinin saldırılarında babasını kaybetmiş 180 çocuk bulunuyor.Esed rejiminin bombardımanında 8 yıl önce babasını kaybeden Ula Halit, İslam dünyası tarafından her ramazanın 15'i olarak belirlenen "Dünya Yetimler Günü" dolayısıyla AA muhabirine, rejim güçlerinin saldırılarında kaybettiği babasını özlediğini söyledi.
Halit, "Kamptaki okulda sınıf birincisiyim. Okulda karne ve takdirname alınca babama göstermeyi çok özledim." dedi. Ula Halit, "Bir çocuğun babasıyla el ele sokakta yürüdüğünü gördüğüm zaman hem sevinirim, hem kıskanırım. Sevinirim çünkü o çocuğun babası yanında. Kıskanırım çünkü benim babam yok. Keşke babam olsaydı, ona sarılsaydım. Benim babam öldü. Şu an yok." diye konuştu. Babasını 6 yıl önce kaybeden, Hama’nın Treymse köyünden 10 yaşındaki Muheylif Salih Sabavi de annesi ve üç kardeşi ile Ataa derneğinin kurduğu yetimhane rehabilitasyon çadır kampına sığındıklarını söyledi.
Sabavi, "Babamı çok seviyor, onu özlüyorum. Keşke yaşıyor olsa. Karnemi ona verebilsem, elini öpebilsem." ifadelerini kullandı.Bayram namazı çıkışında babalarının ellerini öpen çocukları görünce onlara imrendiğini anlatan Sabavi, "Keşke babam hayatta olsaydı da ayağını öpebilseydim. Eskiden top alıp oynamak istediğimde babama söylerdim ama şimdi annemden istiyorum." şeklinde konuştu. 11 yaşındaki İsa Şammar da 6 yıl önce babasının ve iki kız kardeşinin Esed rejimi güçlerinin düzenlediği top saldırısında yaşamını yitirdiğini kaydetti. Şammar, "Babam yaşıyor olsaydı ondan telefon, top ve oyuncak isterdim. Ona sarılır, onu öperdim. Bir çocuğu babasıyla gördüğüm an, babası var diye onu kıskanıyorum." ifadelerini kullandı. RehabilitasyonSivil Toplum KuruluşuDers ÇalışYetim ÇocukKız Kardeş
