İğneyle tanıştılar, hayatları değişti
Hastalık Özgürlük Meme Kanseri El Emeği Göz Nuru 2008 Yılı
-Süloğlu Halk Eğitim Merkezi Müdürü Taner Kemerci konuşması
-Kursiyer eğitmeni ve kursiyerlerin konuşmaları
-Yaptıkları ürünler
-Türkü söylemeleri ve yemek yemeleri
( EDİRNE -ÖZEL)- Edirne'de 20 dikiş nakış kursiyeri kurslarını tamamladı EDİRNE
- Edirne Süloğlu Halk Eğitim Merkezi’ndeki dikiş nakış kursiyerleri, iğneyle ilk defa tanışarak yaptıkları el emeği göz nuru işlerini satarak ekonomik özgürlüklerine kavuştu. Kurs sonrası birlikte yemek yiyen ve türküler söyleyen ev hanımları, dert ve taslarını da unuttuklarını ifade ediyorlar. Kazandıkları paralarla öğrenci okutan, evlerinin tamir yaptıran ve yaşadıkları hastalıkları kurs sayesindeki moralle aştıklarını söyleyen kadınlar, Halk Eğitim Merkezlerindeki ücretsiz kurslarla tüm ev hanımlarının para kazanabileceğini ifade ediyorlar. Süloğlu Halk Eğitim Merkezi Müdürü Taner Kemerci, kurs hakkında bilgiler vererek, “328 saatlik bir kurs. Hafta sonları 8’er saat üzerinden açılmış bir kurs. 20 kursiyerimiz var. Aktif bir şekilde devam ediyor” dedi.
"Burada moral buluyorlar Kurs Eğitmeni Müberra Pomakoğlu, kursiyerlerinle çok iyi vakit geçirdiğini belirterek, “Kursun adı çeyiz ürünleri hazırlama kursu. Ürünlerimiz üretiyoruz. Biz onları sıfırdan başlayıp günümüzde modern hale gelmiş el nakışlarımızla beğeniye sunuyoruz. Bu ürünleri yapan arkadaşlarımız daha önce hiç bir şeklide eli iğne tutmamış veya tutmuş ama bir kenara atmış kursiyerler. Hasta kursiyerlerimiz var. Burada moral buluyorlar. Hastalıklarını aşıyorlar moralle birlikte” dedi.
"Kendi ayaklarının üzerinde durmak gibisi yok" Kursiyer Nurten Yavaş, 3 yıldır meme kanseri tedavisi gördüğünü ifade ederek, “Bu tür faaliyetlerle moral buluyorum. Burada kafam dağılıyor. Rahatlıyorum. 4 çocuk annesiyim. Kendi ayaklarının üzerinde durmak gibisi yok. Bu tür faaliyetlerde çok güzel işler çıkıyor” şeklinde konuştu.
"Şekrim eskisi gibi kalmadı, düştü" Eskiden kalan kumaşlarını değerlendirdiğini kaydeden Nehide Ülker, “Yaptıklarımı satıyoruz. Okuyan oğluma harçlık veriyorum. Oğlum makina mühendisliği okuyor. İnsanın kendi kazandığı parasını harcaması daha güzel. İnsan huzur buluyor. Şeker hastasıyım. Kurstan önce canım hiçbir şey yapmak istemiyordu. Eşimin eline bakıyordum. Şekerim eskisi gibi kalmadı, düştü” diye belirtti.
"İnternet üzerinden de satış yapıyoruz" Diğer bir kursiyer Feriha Çarpar ise 2008 yılından beri kurslara katıldığını belirterek, “7 yıl oldu eşimi kaybedeli. Burası benim mutluluğum, huzurum. Yaptığım işlerden para kazanıyorum. İnternet üzerinden de satış yapıyorum. Bu işlerde çevre önemli” diye konuştu.
26 Şubat 2018 Pazartesi günü yayınlandı
