Ekran Klavyesiyle Üç Kitap Yazdı
Erzincan'da kas erimesi hastalığı yüzünden yürüyemez hale gelen Turan Keleş, ekran klavyesini kullanarak 3’üncü kitabını yazdı.
Erzincan'da yaşayan ve çocukken yakalandığı kas erimesi hastalığı nedeniyle yürüyemez ve elleriyle yemek yiyemez hale gelen Turan Keleş (56), 3’üncü kitabını ekran klavyesini kullanarak tek eliyle yazdı. On yaşından sonra ortaya çıkan hastalığı dolayısıyla 40 yaşından sonra yürüme yeteneğini kaybeden Keleş, son 16 yılda 3 kitap yazdı.
Yeğeninin yanında 20 metrekarelik odada yaşayan Turan Keleş, yeğeninin çocuklarının yardımıyla yere koyduğu tabureyle hareket edebiliyor.
Engeline rağmen kitap yazmaya başlayan Keleş, 2012'de 'Kıtmirce Dualarım' ve 2013'de de 'Sevgililer Sevgilisine Mektuplar, Şiirler' isimli kitaplarını yayımladı. Keleş, son olarak da “Engelliyim Derdimi Seviyorum” isimli kitabını ekran klavyesini kullanarak tek tek harflere dokunarak yazdı.
Engelli maaşıyla geçimini sağlayan Keleş, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 10 yaşında belirmeye başlayan ve zamanla ilerleyen kas erimesi hastalığı nedeniyle artık kişisel ihtiyaçlarını dahi göremez hale geldiğini söyledi. 2000 yılından sonra yürüyemez hale geldiğini belirten Keleş, 10 yıl hiç dışarı çıkamadığını, bu zaman içerisinde kendini okumaya ve yazmaya verdiğini ifade etti.
Bir arkadaşının yardımıyla bilgisayar aldığını ve yazmaya başladığını anlatan Keleş, “1’inci ve 2’inci kitabı yazdım. Klavyede tek elimle yazıyordum o zamanlar. Ancak 3’ncü kitabımı ekran klavyesi ile yazmaya başladım. Tuşlara teker teker dokunarak 3’üncü kitabım şu an hazır, basılmayı bekliyor. Ama imkanlarım el vermediğinden bastıramadım.” dedi.
-Hayali umreye gitmek
Keleş, bundan sonraki en büyük hayalinin ise umreye gitmek olduğunu söyledi. Kutsal topraklara duyduğu özlemi dile getiren Keleş, 56 yaşına geldiğini, umreye gitmek istediğini belirterek şöyle konuştu:
“İmkanlarım olmadığımdan dolayı gidemiyorum. Yetkililerden, bilhassa Cumhurbaşkanımızdan, Başbakanımızdan, Erzincan Valisinden rica ediyorum, bu konuda bana destek olurlarsa çok memnun olurum. Oranın hasretiyle yanıyorum. Geceleri dahi rüyalarıma giriyor. Kutsal toprakları, peygamber efendimizin gezdiği yerleri düşünüyorum. İmkanlarım olmadığından dolayı gidemiyorum.”
Keleş’in inşaat işçisi, 3 çocuk babası, 42 yaşındaki yeğeni Ziver Yalçın ise dayısının azmine duyduğu hayranlığını dile getirdi. Yemeğini dahi çocuklarının yardımıyla yiyebilen dayısının kitap ve şiire duyduğu ilgiyi takdir ettiğini ifade eden Yalçın, “Dayım 2000 yılında huzurevine gitti. Ben 1998 yılında evlendim. Dayımın huzurevinde yaşamasını istemedim. Oradan getirdik. Burada beraber yaşıyoruz.” diye konuştu.
Kaynak: AA
Yeğeninin yanında 20 metrekarelik odada yaşayan Turan Keleş, yeğeninin çocuklarının yardımıyla yere koyduğu tabureyle hareket edebiliyor.
Engeline rağmen kitap yazmaya başlayan Keleş, 2012'de 'Kıtmirce Dualarım' ve 2013'de de 'Sevgililer Sevgilisine Mektuplar, Şiirler' isimli kitaplarını yayımladı. Keleş, son olarak da “Engelliyim Derdimi Seviyorum” isimli kitabını ekran klavyesini kullanarak tek tek harflere dokunarak yazdı.
Engelli maaşıyla geçimini sağlayan Keleş, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 10 yaşında belirmeye başlayan ve zamanla ilerleyen kas erimesi hastalığı nedeniyle artık kişisel ihtiyaçlarını dahi göremez hale geldiğini söyledi. 2000 yılından sonra yürüyemez hale geldiğini belirten Keleş, 10 yıl hiç dışarı çıkamadığını, bu zaman içerisinde kendini okumaya ve yazmaya verdiğini ifade etti.
Bir arkadaşının yardımıyla bilgisayar aldığını ve yazmaya başladığını anlatan Keleş, “1’inci ve 2’inci kitabı yazdım. Klavyede tek elimle yazıyordum o zamanlar. Ancak 3’ncü kitabımı ekran klavyesi ile yazmaya başladım. Tuşlara teker teker dokunarak 3’üncü kitabım şu an hazır, basılmayı bekliyor. Ama imkanlarım el vermediğinden bastıramadım.” dedi.
-Hayali umreye gitmek
Keleş, bundan sonraki en büyük hayalinin ise umreye gitmek olduğunu söyledi. Kutsal topraklara duyduğu özlemi dile getiren Keleş, 56 yaşına geldiğini, umreye gitmek istediğini belirterek şöyle konuştu:
“İmkanlarım olmadığımdan dolayı gidemiyorum. Yetkililerden, bilhassa Cumhurbaşkanımızdan, Başbakanımızdan, Erzincan Valisinden rica ediyorum, bu konuda bana destek olurlarsa çok memnun olurum. Oranın hasretiyle yanıyorum. Geceleri dahi rüyalarıma giriyor. Kutsal toprakları, peygamber efendimizin gezdiği yerleri düşünüyorum. İmkanlarım olmadığından dolayı gidemiyorum.”
Keleş’in inşaat işçisi, 3 çocuk babası, 42 yaşındaki yeğeni Ziver Yalçın ise dayısının azmine duyduğu hayranlığını dile getirdi. Yemeğini dahi çocuklarının yardımıyla yiyebilen dayısının kitap ve şiire duyduğu ilgiyi takdir ettiğini ifade eden Yalçın, “Dayım 2000 yılında huzurevine gitti. Ben 1998 yılında evlendim. Dayımın huzurevinde yaşamasını istemedim. Oradan getirdik. Burada beraber yaşıyoruz.” diye konuştu.