Evsiz Kadınların Hayat Hikayesi Yürek Burkuyor
Hava şartlarının ağırlaşmasıyla Zeytinburnu Spor Salonu'nda misafir edilen evsiz kadınların tek isteği; bir iş ve barınabilecekleri sıcak bir yuva.
Zabıta Daire Başkanlığı ve polis ekipleri tarafından sokaklardan toplanan yaklaşık 400 kişi, spor salonunda erkekler ve kadınlar için oluşturulan ayrı bölümlerde ağırlanıyor.
Kişisel bakımları yaptırılan, kıyafet ihtiyaçları karşılanan evsizlere, üç öğün yemek ve çay ikram ediliyor. Spor salonunda televizyon da izleyen evsizler için 24 saat hizmet veren doktor da bekletiliyor. Doktor tarafından yazılan ilaçlar, ücretsiz veriliyor.
Spor salonunun kadınlar için ayrılan bölümünde kalanların, hayat hikayeleri yürek burkuyor.
Eşinden veya ailesinden şiddet gördüğü için evi terk eden, ekonomik nedenlerle sokakta yaşamak zorunda kalan kadınlar kış şartlarında spor salonunda kaldıkları için memnun ancak havalar ısınınca ne yapacakları konusunda endişeli.
Burada kalan Ortadoğu'dan gelen mülteci kadınların da diğerleri gibi talebi hayatlarını kazanabilecekleri iş ve başlarını sokabilecekleri ev... Aileleri tarafından terk edilen engelliler de barınabilecekleri sıcak bir evin özlemini çekiyor.
Görme engelli 37 yaşındaki Münevver Alkan, 4 yaşında menenjit hastalığı geçirdiğini ve görme yetisini kaybettiğini anlattı. Alkan, 9 sene önce işçi emeklisi babasını kaybettiğini, 7 kardeş olduklarını ve 71 yaşındaki annesinin hayatta olduğunu belirterek, evli olan kardeşleri ile yaşlı annesinin kendisine bakamadığını aktardı.
Alkan, görme engelli kocasından 5 ay evli kaldıktan sonra boşandığını dile getiren Alkan, "Kaçarak evlendiğim eşimin ailesi beni istemedi. Eşim İstanbul'a tedaviye geldiği zaman bizi ayırdılar. Eşimin ailesi beni hastane önüne bıraktı. Polisler getirdi beni buraya. Eşimi bulmanızı istiyorum. Ailesi eşimin parasını almak istiyor" diyerek ağladı.
Görme şansı bulunduğunu ifade eden Alkan, "Görme imkanım var. Ameliyat olabilirsem sol gözüm açılabilir. Yardımcı olun. Kendinizi benim yerime koyun. Buradan Cumhurbaşkanıma sesleniyorum. Bana yardım elini uzatsın. Benim gözümü açtırsın. Devletimiz bana yardım etsin, İstanbul'da beni iyi bir bakımevine yerleştirsin ne olur. Gözlerim açıldığı zaman İstanbul'u gezmek istiyorum. İstanbul'u merak ediyorum. Özellikle eşimi de görmek istiyorum. Gözlerim açıldığında da Haca gitmek en büyük dileğim. Yalvarıyorum" diye konuştu.
- "Eşim şiddet uyguladı"
Evsizlerden Beyhan Karagöz de 37 yaşında. Evlere temizliğe giderek hayatını kazanmaya çalıştığını anlatan Karagöz, ilk eşinden olan oğlunun yuvada kaldığını belirtti.
İlk evliliğini 18 yaşında yaptığını söyleyen Karagöz, "İnşaatta çalışan eşim bana şiddet uyguluyordu. Devlete sığındım. 1 aylık hamileydim. Oğlumu yuvaya bıraktım" ifadelerini kullandı.
Karagöz, 2 erkek kardeşinin kendisine sahip çıkmadığını dile getirerek, annesinin ve babasının Ordu Ünye'de yaşadığını söyledi.
İkinci eşinin de şu anda cezaevinde bulunduğunu ifade eden Karagöz, evinin kirasını ödeyemediği için sokağa atıldığını aktardı. Karagöz, "İşsizlikten sokaklara itildim. Sokaklarda kaldım, sığınma evlerinde yaşadım. Soğukta Taksim'de sabahladım. Bundan sonra Allah büyük. Ancak oğlumla beraber yaşayabileceğim bir ev isterim. Cezaevindeki eşim için de af çıksın istiyorum" dedi.
İstanbul Büyükşehir Belediyesi Darülaceze Müdürlüğü'nün verdiği hizmetten bu yıl 2 bin 407 kişi faydalandı. Spor salonunda aralarında 11 kadının da bulunduğu 259 yabancı barındı.
Kaynak: AA
Kişisel bakımları yaptırılan, kıyafet ihtiyaçları karşılanan evsizlere, üç öğün yemek ve çay ikram ediliyor. Spor salonunda televizyon da izleyen evsizler için 24 saat hizmet veren doktor da bekletiliyor. Doktor tarafından yazılan ilaçlar, ücretsiz veriliyor.
Spor salonunun kadınlar için ayrılan bölümünde kalanların, hayat hikayeleri yürek burkuyor.
Eşinden veya ailesinden şiddet gördüğü için evi terk eden, ekonomik nedenlerle sokakta yaşamak zorunda kalan kadınlar kış şartlarında spor salonunda kaldıkları için memnun ancak havalar ısınınca ne yapacakları konusunda endişeli.
Burada kalan Ortadoğu'dan gelen mülteci kadınların da diğerleri gibi talebi hayatlarını kazanabilecekleri iş ve başlarını sokabilecekleri ev... Aileleri tarafından terk edilen engelliler de barınabilecekleri sıcak bir evin özlemini çekiyor.
Görme engelli 37 yaşındaki Münevver Alkan, 4 yaşında menenjit hastalığı geçirdiğini ve görme yetisini kaybettiğini anlattı. Alkan, 9 sene önce işçi emeklisi babasını kaybettiğini, 7 kardeş olduklarını ve 71 yaşındaki annesinin hayatta olduğunu belirterek, evli olan kardeşleri ile yaşlı annesinin kendisine bakamadığını aktardı.
Alkan, görme engelli kocasından 5 ay evli kaldıktan sonra boşandığını dile getiren Alkan, "Kaçarak evlendiğim eşimin ailesi beni istemedi. Eşim İstanbul'a tedaviye geldiği zaman bizi ayırdılar. Eşimin ailesi beni hastane önüne bıraktı. Polisler getirdi beni buraya. Eşimi bulmanızı istiyorum. Ailesi eşimin parasını almak istiyor" diyerek ağladı.
Görme şansı bulunduğunu ifade eden Alkan, "Görme imkanım var. Ameliyat olabilirsem sol gözüm açılabilir. Yardımcı olun. Kendinizi benim yerime koyun. Buradan Cumhurbaşkanıma sesleniyorum. Bana yardım elini uzatsın. Benim gözümü açtırsın. Devletimiz bana yardım etsin, İstanbul'da beni iyi bir bakımevine yerleştirsin ne olur. Gözlerim açıldığı zaman İstanbul'u gezmek istiyorum. İstanbul'u merak ediyorum. Özellikle eşimi de görmek istiyorum. Gözlerim açıldığında da Haca gitmek en büyük dileğim. Yalvarıyorum" diye konuştu.
- "Eşim şiddet uyguladı"
Evsizlerden Beyhan Karagöz de 37 yaşında. Evlere temizliğe giderek hayatını kazanmaya çalıştığını anlatan Karagöz, ilk eşinden olan oğlunun yuvada kaldığını belirtti.
İlk evliliğini 18 yaşında yaptığını söyleyen Karagöz, "İnşaatta çalışan eşim bana şiddet uyguluyordu. Devlete sığındım. 1 aylık hamileydim. Oğlumu yuvaya bıraktım" ifadelerini kullandı.
Karagöz, 2 erkek kardeşinin kendisine sahip çıkmadığını dile getirerek, annesinin ve babasının Ordu Ünye'de yaşadığını söyledi.
İkinci eşinin de şu anda cezaevinde bulunduğunu ifade eden Karagöz, evinin kirasını ödeyemediği için sokağa atıldığını aktardı. Karagöz, "İşsizlikten sokaklara itildim. Sokaklarda kaldım, sığınma evlerinde yaşadım. Soğukta Taksim'de sabahladım. Bundan sonra Allah büyük. Ancak oğlumla beraber yaşayabileceğim bir ev isterim. Cezaevindeki eşim için de af çıksın istiyorum" dedi.
İstanbul Büyükşehir Belediyesi Darülaceze Müdürlüğü'nün verdiği hizmetten bu yıl 2 bin 407 kişi faydalandı. Spor salonunda aralarında 11 kadının da bulunduğu 259 yabancı barındı.